ΔιαβAζω ΚαβAφης

Μεσα στο φοβο και στες υποψιες με ταραγμενο νου και τρομαγμενα ματια, λυωνουμε και σχεδιαζουμε το πως να καμουμε για ν'αποφυγουμε τον βεβαιο τον κινδυνο που ετσι φρικτα μας απειλει. Κι ομως λανθανουμε, δεν ειν'αυτος στον δρομο. Ψευτικα ησαν τα μηνυματα (ή δεν τ'ακουσαμε, ή δεν τα νοιωσαμε καλα). Αλλη καταστροφη, που δεν την φανταζομεθαν, εξαφνικη, ραγδαια πεφτει επανω μας, κι ανετοιμους -που πια καιρος- μας συνεπαιρνει.

Απολειπειν ο Θεος Αντωνιον

Costantino Kavafis

———

Stretti tra la paura e i sospetti,
la mente frastornata, gli occhi terrorizzati,
ci consumiamo progettando il modo
di scongiurare il pericolo scontato,
tremendo che ci minaccia.
Ma è un errore: il rischio non è in strada;
erano falsi i messaggi
(non li abbiamo ascoltati o capiti bene).
Un’altra sventura, che non ci immaginiamo,
improvvisa e violenta piomba su di noi,
e impreparati – senza più tempo – ci travolge.

trad.Nicola Trocetti

———

Possessed by fear and suspicion,
mind agitated, eyes alarmed,
we desperately invent ways out,
plan how to avoid the inevitable
danger that threatens us so terribly.
Yet we’re mistaken, that’s not the danger ahead:
the information was false
(or we didn’t hear it, or didn’t get it right).
Another disaster, one we never imagined,
suddenly, violently, descends upon us,
and finding us unprepared—there’s no time left— sweeps us away.

Trad. Edmund Keeley/Philip Sherrard)